ενδόσιμο

το (AM ἐνδόσιμος, -ον)

Ι. το ουδ. ως ουσ. το ενδόσιμο (AM ἐνδόσιμον)

αυτό που δίνει εύλογη αφορμή για κάποια σκέψη ή ενέργεια

αρχ.-μσν.

προανάκρουσμα, εισαγωγή ύμνου ή ψαλμού

αρχ.

προοίμιο ρητορικού λόγου

ΙΙ. επίθ. ἐνδόσιμος, -ον

ενδοτικός, υποχωρητικός

αρχ.

1. άμισθος

2. (για τρόφιμα) «ἐνδόσιμα τῇ πέψει» — εύπεπτα.